یک شاعر قرن سیزدهم میلادی، الهام بخش طرح های خانه سازى قرن 21 مى باشد

براى آرشیتکت نادر خلیلى (Nader Khalili)،یک شاعر قرن سیزدهم میلادی، الهام بخش طرح های خانه سازى قرن 21 مى باشد.
( " سوپر خشت " (Super Adobe) از خاک زیر پا جهت ساختن پناهگاههایى در زمین و فضا استفاده می کند)

توسط: استیون هولگیت (Stephen Holgate)                                                                                    

خبرنگار ویژه فایل واشنگتن (Washington File)                                          

ادامه مطلب...

تیمور فاتح هند و ایران که ملل را دسته دسته چون گوسپندانی که از برابر شیر

پراکنده شوند از پیش روی خود گریزان یافت ، به گورهای مردگان احترام بسیاری

می گذاشت.

هر وقت که مغولان او شهری تازه را به تصرف در می آوردند و چون داسی که در

کشتزاری از گندمهای رسیده نهاده باشند. مردم آن را از دم تیغ می گذرانیدند و با

آهک آب ندیده و سرهای بریده طاق نصرتهای گران می ساختند ، تیمور در میان غریو

جنگ و برق شمشیر بی آنکه به خود زحمت نگاهی بدین صحنه مرگبار دهد سوار بر

اسبی زرین ، زین می گذاشت و غرق در اندیشه های تیره به قلمرو مردگان می

رفت. آنجا فرود می آمد آنگاه مدتی دراز ، یکه و تنها ، میان مقابر پرسه می زد و هر

وقت که به گور نیاکانی یا امامی یا شاعری یا جنگ آور نامداری برمی خورد سرفرود

می آورد و پارسایانه پیشانی بر سنگ آن گور می نهاد.

وقتی که شهر طوس را در روزی از ماه رمضان گشودند ، سرکرده سواران نمدین کلاه

فرمان داد که آن را شهری بی دفاع شناسند و ویرانش نکنند زیرا پیش از آن فردوسی

شاعر ایرانی زندگانی خویش را سراسردر طوس گذرانیده بود. تیمور برای دیدن گور او

به گورستان رفت و چون جاذبه ای مرموز روح و اندیشه او را به سوی این آرامگاه می

کشید، فرمان داد تا گور را بگشایند. تابوت شاعر غرق در گل سرخ بود.

تیمور از خود پرسید که کالبد خود او ، بعد از آنکه آخرین روز عمرش به سر رسید به

چه صورت در خواهد آمد؟

وقتی که به فلاتهای مرتفع سرزمین خود بازگشت ، در سر راه خویش از ” قره قوروم “

در تاتارستان گذشت که در آنجا چنگیزخان در معبدی برنجین در خواب جاودانه رفته

است سنگ مرمری را که بر گور فاتح چین بود در برابر زائر بزرگی برداشتند که به زانو

در افتاده و پشت به احترام خم کرده بود. اما تیمور به خود لرزید و از وحشت سر

برگردانید.

گور چنگیز غرق خون بود.

”فرانسو کوپه“

ادامه مطلب...

به سراغ من اگر می‌آیی
ای دوست!

بگو تا خبر کنم یاران را
ابر را،
            باد را،
                        باران را!

فرشی از بوی باران
                        زیر پایت خواهم انداخت
نغمه‌ای همچو شبنم
                        نو خواهم ساخت

در این شلوغی پر دروغ
برایم سکوت بیاور
که هیچ فریادی
نیست از آن رساتر!

سلمان فارسی گفت: در حالی که حضرت علی (ع)سرگرم غسل دادنِ رسول خدا (ص) بود
 به او خبر دادم که قوم چه کردند و گفتم که: ابوبکر هم اکنون بر منبر رسول خدا(ص) است

و عوام الناس از چپ و راست به او هجوم آورده و با هر دو دستش بیعت میکنند.

 حضرت علی(ع) گفت: آیا می دانی نخستین کسی که با وی بر منبر رسول خدا (ص) بیعت کرد

 چه کسی بود؟ گفتم: نه، ولی پیرمردی را دیدم که بر عصایش تکیه داده و پیشانی درهم کشیده بود،

 به خاک افتاد و می گریست و میگفت: سپاس خدای را که نمردم تا تو را در این مکان ببینم،

دستت را بگشای! ابوبکر دستش را گشود و با او بیعت کرد

 و سپس گفت: امروز همانند روز آدم! آنگاه پائین آمد و از مسجد بیرون شد.

حضرت علی(ع) گفت: ای سلمان می دانی او که بود؟ گفتم: نه، اما از گفته اش بدم آمد .

حضرت  علی (ع) گفت: آن کس شیطان بود، لعنت خدای بر او باد.

 رسول خدا مرا خبر داد که: نخستین کسی که بر روی منبر با ابوبکر بیعت کند،

شیطان خواهد بود که به گونه ی پیرمرد پارسای پیشانی بسته ظاهر شود.

ادامه مطلب...